Bonvolu serĉi la kialon.

 Samizdatoj de fratino Oktaviana

Kion mi promesis al vi , jen la libreto, samizdato, el jaroj jam pasintaj. Sed la teksto en ĝi estas tre aktuala./Samizdatoj de fratino Oktaviana/

 Eble ankaŭ pro tio mi komencas publikigi per tiu ĉi formo libreton, ĉar hodiaŭ etas Pentekosto kaj la temo de la libreto estas plej parte pri Ĝi. Forto de la sprito

Kompreneble necesas noti, ke ne temas pri la romano mem, sed pri la klarigo de la diferenco, ene de niaj tradicio, miksi la tradicion homan, kaj la tradicio de la eklezio el vidpunkto de tiuj, kiuj vidas la diferencon. Kaj tia estis ankaŭ fratino Oktaviana. la tezon eksplikas ankaŭ nia Dipatrino en la blua libro dank al humileco de la patro Don Gobi, kiu skribis tiun ĉi libron, kiel instigon de sia ĉiela patrino.

Tiu ĉi baza, fulma , erare dirita , homa , nacia, aŭ komplekse homa tradicio miksita el diversaj verketoj, eble ankaŭ bone menciitaj pensoj, ŝajnas esti dia revelacio, estas nur homa ofte materia klarigo de stato de la homo, homaro, kaj havas komunan nomon modernizmo.

Ekzemplo. : Oni ofte diras, ke la malbono eliras el la eklezio de katolikoj mem.

Temas pri modernizmo, negativa, ĉar povas esti malbono en la eklezio,kiu estis ankaŭ dum estado sur nia tero de Kristo, komune kun siaj kunlaborantoj inter kiuj estis ankaŭ Judaso. Sed li ne kapablis barakti la agon de Kristo fari sian taskon liberigi homan genton.

Tiel same hodiaŭ, en niaj tempoj, la malbono ne kapablas detrui la agon de la savo tra eklezio, kaj ĝia akto, sed Malbonulo nur malhelpas vidi la savajn fortojn, la ĉielaj sanktigiloj kaj sanktaĵoj de la eklezio kaj ĝian forton.

Devio de justeco.

La problemo de niaj tagoj estas la devio de la veroj de Dio. La leĝojn de Dio ni ne konas, nek zorgas pri ili, kaj tial ni ĉiutage kurbigas justecon, kaj dronas pli kaj pli profunde en maljustecon.

Ni ne devus subteni iun ajn flankon, ĉu riĉan aŭ malriĉan. Ni eraras helpo kaj prefero. Helpon ni nomas pozitiva diskriminacio, kaj tiam ni ankaŭ helpas spekulaciantojn, perfortulojn kaj simile.

Militoj estas ekzemplo de tio. Ĝi eskapis el niaj manoj kaj se ni ne akceptas tion, kio estas bona kaj tio estas nur Dio, tiam estas malfacila solvo por eĉ malgrandaj aferoj, des malpli tian mondan pekan fajron.

Plua ekzemplo de miskompreno estas en aserto, ke ni devas esti ankrigitaj en la kristana tradicio, kaj vidas tion en diversaj solenaĵoj. Estas bone, se infanoj ĝojas je la soleno konsciante, ke estos io bela kaj impona kaj al tio apartenas ankaŭ nova vestaĵo kaj renkonto kun multaj parencoj kaj interesaj homoj, speciala muziko kaj tiel plu.

Ĝojon ni devas esprimi ne nur per riedeto, bonhumoro kaj simile sed ankaŭ per diversaj materialaĵoj en la senco de postulo de nia Savanto, montri sian kredon en la agon, ankaŭ per donaco de materialaĵoj, nian tempon kaj simile.

Problemo ekestas,kiam en nian konscion venas la fakto, ke la popola tradicio ankrigas nin en konvinko, ke tio estas la plej grava, kaj ne dia favorkoreco tra la plej Sankta Koro de nia Redemptoro, tra Lia videbla korpo en la mondo, tra eklezio. Eklezio, kiu donas al ni, tre bezonataj rimedojn, sakramentojn. Kaj la tradicio de eklezio estas tradicio venanta de Kristo mem.

Papo, Leono la 14-a: "Ni evitu la tenton meti en la centron tion, kio ne estas Dio"

La diferenco inter filmo kaj romano kaj la atentigoj pli bone dirite, la prilumo de la tasko de la Spirito povas helpi al ni pli bona kompreni vivon, en la tuta ĝia komplekso.