Blogoj, retaj taglibroj pri kialoj
Bonvolu serĉi la kialon.
Samizdatoj de fratino Oktaviana
Kion mi promesis al vi , jen la libreto, samizdato, el jaroj jam pasintaj. Sed la teksto en ĝi estas tre aktuala./Samizdatoj de fratino Oktaviana/
Eble ankaŭ pro tio mi komencas publikigi per tiu ĉi formo libreton, ĉar hodiaŭ etas Pentekosto kaj la temo de la libreto estas plej parte pri Ĝi. Forto de la sprito
Kompreneble necesas noti, ke ne temas pri la romano mem, sed pri la klarigo de la diferenco, ene de niaj tradicio, miksi la tradicion homan, kaj la tradicio de la eklezio el vidpunkto de tiuj, kiuj vidas la diferencon. Kaj tia estis ankaŭ fratino Oktaviana. la tezon eksplikas ankaŭ nia Dipatrino en la blua libro dank al humileco de la patro Don Gobi, kiu skribis tiun ĉi libron, kiel instigon de sia ĉiela patrino.
Tiu ĉi baza, fulma , erare dirita , homa , nacia, aŭ komplekse homa tradicio miksita el diversaj verketoj, eble ankaŭ bone menciitaj pensoj, ŝajnas esti dia revelacio, estas nur homa ofte materia klarigo de stato de la homo, homaro, kaj havas komunan nomon modernizmo.
Ekzemplo. : Oni ofte diras, ke la malbono eliras el la eklezio de katolikoj mem.
Temas pri modernizmo, negativa, ĉar povas esti malbono en la eklezio,kiu estis ankaŭ dum estado sur nia tero de Kristo, komune kun siaj kunlaborantoj inter kiuj estis ankaŭ Judaso. Sed li ne kapablis barakti la agon de Kristo fari sian taskon liberigi homan genton.
Tiel same hodiaŭ, en niaj tempoj, la malbono ne kapablas detrui la agon de la savo tra eklezio, kaj ĝia akto, sed Malbonulo nur malhelpas vidi la savajn fortojn, la ĉielaj sanktigiloj kaj sanktaĵoj de la eklezio kaj ĝian forton.
Devio de justeco.
La problemo de niaj tagoj estas la devio de la veroj de Dio. La leĝojn de Dio ni ne konas, nek zorgas pri ili, kaj tial ni ĉiutage kurbigas justecon, kaj dronas pli kaj pli profunde en maljustecon.
Ni ne devus subteni iun ajn flankon, ĉu riĉan aŭ malriĉan. Ni eraras helpo kaj prefero. Helpon ni nomas pozitiva diskriminacio, kaj tiam ni ankaŭ helpas spekulaciantojn, perfortulojn kaj simile.
Militoj estas ekzemplo de tio. Ĝi eskapis el niaj manoj kaj se ni ne akceptas tion, kio estas bona kaj tio estas nur Dio, tiam estas malfacila solvo por eĉ malgrandaj aferoj, des malpli tian mondan pekan fajron.
Plua ekzemplo de miskompreno estas en aserto, ke ni devas esti ankrigitaj en la kristana tradicio, kaj vidas tion en diversaj solenaĵoj. Estas bone, se infanoj ĝojas je la soleno konsciante, ke estos io bela kaj impona kaj al tio apartenas ankaŭ nova vestaĵo kaj renkonto kun multaj parencoj kaj interesaj homoj, speciala muziko kaj tiel plu.
Ĝojon ni devas esprimi ne nur per riedeto, bonhumoro kaj simile sed ankaŭ per diversaj materialaĵoj en la senco de postulo de nia Savanto, montri sian kredon en la agon, ankaŭ per donaco de materialaĵoj, nian tempon kaj simile.
Problemo ekestas,kiam en nian konscion venas la fakto, ke la popola tradicio ankrigas nin en konvinko, ke tio estas la plej grava, kaj ne dia favorkoreco tra la plej Sankta Koro de nia Redemptoro, tra Lia videbla korpo en la mondo, tra eklezio. Eklezio, kiu donas al ni, tre bezonataj rimedojn, sakramentojn. Kaj la tradicio de eklezio estas tradicio venanta de Kristo mem.
Papo, Leono la 14-a: "Ni evitu la tenton meti en la centron tion, kio ne estas Dio"
La diferenco inter filmo kaj romano kaj la atentigoj pli bone dirite, la prilumo de la tasko de la Spirito povas helpi al ni pli bona kompreni vivon, en la tuta ĝia komplekso.

Kial kredi, anoncas ankaŭ floroj.
Tial mi invitas vin vivi ĉi tiun monaton dediĉitan al mi kun aparta intenseco kaj oferi al mi la bonodorajn florojn de via preĝo kaj sufero. Vi vidas, kiel miaj filoj el ĉiuj anguloj de la mondo respondas al mia voko. Ili estas la plej malgrandaj, la plej mizeraj, la humilaj, la simplaj: ilia respondo plenigas mian Koron per ĝojo. La vundoj de mia Koro resaniĝas kaj dornoj transformiĝas en bonodorajn kaj altvalorajn florojn. Miaj larmoj transformiĝas en ridetojn. Bonvolu dediĉi florojn de amo kaj preĝojn al via ĉiela Patrino ĉiutage kiel malgrandaj infanoj. /el la Blua libro de don Gobbi/ Esperanta aŭtoro, Julio Baghy, kiu scias ion pri la vivo, kaj, kiu tre bele skribas pri koloroj, en sia novelaro KOLOROJ, dediĉas en siaj meditoj kelkaj tre belajn vortojn al signifo de koloroj, en rozoj- ĝuste estas la printempo, La milkolora vivo ridetas al vi, homoj. Malfeliĉa estas la kolorblindulo, kaj kompatinda la senracia preferanto de unu koloro. Ili reprezentas la senkolorigon, kaj similas al la vintra mortotuko...Sed la kaŝitaj, tegitaj koloroj restas, koloroj eĉ en la utero de la tero kaj ĉiu printempe demonstracias en la sunbrilo pri la nevenkebla vivo. Li simple kaj racie konvinkas nin, ke la koloroj de la rozoj ekzistas, kvankam ni ne vidas ilin, kaj ne nur tion, ili nin eĉ influas, sen nia konscio. Ankaŭ. La aŭtoro skribas:"La koloroj ŝtelas sin en la animon. La sama koloro devus veki ĉiam la saman efikon...Kaj neniam estis tiel! En la impresoj de ĉiu ekflorado kaj de ĉiu velkado miksiĝis sentonuancoj. Ekzistas larmaj printempaj ĝojoj kaj ridetantaj aŭtunoj. La koloroj influas. " Ĉu havas signifon, kredi tiuj ĉi vortoj? Nu, certe jes, se ni volas esti influantaj, al la pli bonaj sentoj, rigardindas disvolvitataj floroj, kaj esti spektantoj de iliaj koloroj. Tio influas al la vivo, ĉar temas pri vivo. Kio estas vivo, tio ankaŭ vivigas. Reen al blua libro. Mi volas, ke vi oferu al mi ĉi tiujn florojn hodiaŭ por mia nomtago. Mi benas vin, mi benas vin ĉiujn per dankemo kaj aprezo. Rigardu liajn dornojn, rigardu lian sangon, konsideru liajn vundojn! Tio estas, la floroj, kiuj elburĝonis el lia dolora obeemo. Poste Jesuo vidos kun plezuro la bonodorajn florojn burĝonantajn el lia suferado kaj povos kolekti en vi la altvalorajn fruktojn de sia elaĉeto. Estu via ekstera silento, kiu protektas vin kontraŭ la surdigaj bruoj, de voĉoj kaj bildoj, kiuj, senfine plenigas la tagordo de viaj tagoj. Bonvolu provi malligi vin de la malmultekostaj delogoj de la gazetaro kaj televido, ĉi tiu terura rimedo, kiun mia kontraŭulo uzas por distancigi vin de mi kaj de mia Filo. Estu via interna silento, kiu kondukas vin, aŭskulti la vorton de Dio kun amo kaj fido. Bonvolu penetri en la profundan misteron de vero kaj beleco, kiun la Evangelio malkaŝas al vi. La Evangelio de Jesuo estu por vi, la sola vorto de vivo, kiun vi serĉas, aŭskultas, amas kaj vivas. Poste mi akceptos la bonodorajn florojn de preĝo, fido kaj amo,…. Bonodoraj floroj ofte estas esprimoj de la mesaĝoj kaj admonoj de Maria vivi ĝustan vivon laŭ la ordonoj de Dio kaj esti parto de ŝia ĝardeno, kiun ŝi kultivas kaj aparte protektas por Jesuo. Floroj. Ĉu eblas kredi al forto de la floroj? Jes, certe ili havas en si la forto, ekcirkuligi bonajn sentojn, bonajn intencojn, kaj eĉ bonajn pensojn, kaj sinsekve bonajn agojn. Des pli ni devus pripensi la efikon de doloroj de Kristo, el liaj vundoj ja ekĝermis la floroj de sanigo de niaj animoj, niaj koroj de nin mem.

Pri ĉeloj ne estas nur kemiaj procesoj, sed ankaŭ evito de sento per racio.
Pri ĉeloj ne estas nur kemiaj procesoj, sed ankaŭ evito de sento per racio.
Ni scias, ke homo estas konata, kiel homo racia, kiel homo saĝa.
Kaj jes, ankaŭ laŭ filozofo ni povas ripeti, ke ni estas, ĉar ni pensas. Interesaj kaj instruaj frazoj estas ĉie ĉirkaŭ ni.
Nu bone, mi ne volas instrui, aŭ, certe ne kritiki. En la skriboj, estas ankaŭ, ke ni nepre al neniu diru, eĉ ne ordonu, kion , kiu, devige manĝu aŭ trinku.
Estas tre persona afero. Kaj ankaŭ mi ĉiam respektas la postulon de unuopuloj. Sed mi samtempe vidas, ke por homoj estas pli grava tio, kiel la manĝo bongustas. Kaj ne gravas la konsisto kaj la utilo.
Dum la tuta vivo, influis nin familio, kamaradoj, samklasanoj. Influas nin proverboj de niaj praavoj,kiuj plejparte perdiĝas en la novaj vortoj kaj multaj reklamoj. Ni kreas novajn familiojn, ni havas novajn impulsojn, kaj baraktas per ĉiu formaj obstakloj. Ja, la vivo estas interesa, pretenda kaj samtempe danĝera. Jes, ĝi estas ankaŭ danĝera.
Kiel estas tio pri nutrado?
Laŭ ĝeneralaj konkludoj ĉio pliboniĝadas, en Eŭropo ekzemple, do ankaŭ ĉe ni estas sufiĉa da nutraĵoj, mineralakvoj. La sciencistoj nin konvinkas, ke super prilaboritaj nutraĵoj estas niaj avantaĝoj, ni havas ĉion ĉe mano, la supervendejoj estas malfermitaj preskaŭ senĉese. Ni havas modernajn rimedojn por prilabori ĉion en kuirejoj, kiuj ofte similas al laboratorio.
Ni povas kuiri varie, sufiĉe laŭ gusto spici, plibonigi kaj malgraŭ ĉio la vivo sin plilongigas, sed homoj suferas pro diversaj malsanoj korpaj kaj lastatempe aperas pli kaj pli nesufiĉa anima ekvilibro kaj atakas nin spiritaj malsanoj.
Ĉu pro manĝaĵoj? Mi ne pensas same tiel.
Rilato inter manĝaĵo, kvalito de nutraĵoj, ofteco de ĉetablado, kaj la sanstato montriĝas, indikas al ni, kie ni bone faras, kaj, kie ni neglektas regulojn.
Kaj jen aperis Homo aliena -malfortanima.
El kristana vidpunkto ni povus diri simple, mankas kredo, mankas dia spirito. La rezulto estas , ke ni rifuzis dian ordon de natureco. Rezulto estas, ke ni devas ĉion plibonigi kaj tio signifas, ke estanta stato ne estas bona. Estas bone, ke ni pliboniĝadu, kaj ke ni perfektu rimedoj por la vivo, sed estas necese ankaŭ respekti la Veron. Necesas respekti ordon.
Nu jes, estantaj kondiĉoj por vivo estas entute malfacilaj, kiel ĉiam, kaj ni devas iri reen la vojon, kiun ni ne rimarkis, ni neglektis ĝin, kaj ni devas denove ĝin malkovri.
Oni diras, neniam esta malfrue por agi bone.
Ni ne nur primokas la dian evangelion, sed ankaŭ riproĉas la homajn proverbojn, kiuj ŝprucas el dia Vorto. Kaj jen estas bone, ke ni akceptis la fakton, ke ekzistas animo, kiu estas laŭ kristana instruado senmorta.
Sed, kion tio ĉi signifas por nutrado, por trinkaĵo, por nia ĉetablado, por nia normala civitana vivo?
Nu multe.
Ni povas lerni pri tio iom de ĉeloj kaj de neuronoj, tre specialigitaj ĉeloj de nerva histo.
El ĉeloj ni estas, el ĉeloj konsistas ĉelaro, histo. Kaj tio, estas ankaŭ ni, nia korpo. Kaj por ke ni estu, ni devas manĝi, kaj por ke ni estus sanaj, ni bezonas sanigajn nutraĵojn, pro tio mi skribis la frazojn: Kaj jen aperis Homo aliena -malfortanima. Pri ĉeloj ne estas nur kemiaj procesoj, sed ankaŭ evito de sento per racio.
La bazaj nutro faktoroj estas proteinoj, grasoj, karbohidratoj kaj kompreneble helpaj kiel vitaminoj, mineraloj, fermentoj, kaj memkompreneble akvo. Aero kaj ĉion, influas ankoraŭ la ĉirkaŭaro.
Por digesti, asimili nutraĵojn estas necesaj multaj malsimplaj kemiaj, kaj mekanikaj procesoj.
Por ke, ĉio bone transiru esti necese konsumi nutraĵojn en ilia natura formo, ĉar tiel ili estas kapablaj kunligi sin reciproke, krei novajn substancojn por la tuta asimilado kaj por utiligi al ni, al nia sana evoluo.
Do ni bezonas puran konstrumaterialon kaj energion.
Scienco havas en tio klare.
Ĉelo por
-kovri sian bezonon de energio postulas grasoj kaj karbohidratoj
-por konstruo de ĉelo postulas proteinoj kaj karbohidratoj
-por direktado de la ĉela agado postulas enzimoj,hormoj,kaj proteinoj
-por metabolizmo postulas vitaminoj akvo, ionoj
temas pri materioj kiujn la ĉelo akceptas, absorbas.
Esatas materialoj, kiuj ĉeloj eligas kaj tio
-nebezonataj, malutilaj, superfluaj kiel CO2 kaj ureo
-bezonataj por aliaj ĉeloj kiel hormonoj, vitaminoj, enzymoj
-bezonataj por defendo kontraŭaj materialoj-antisubstancoj
Kion bezonas ĉelo, bezonas homo, kompleksaj, naturaj, puraj sanigaj, kaj en sufiĉa bunteco.
Jes ni pensas, ke ni scias, kion ni bezonas kaj tiel ni decidas. Sed la ĉelo, nia ĉelaro, nia kompleksa organismo tre bone kaj eĉ pli bone ol ni, scias, kion ĝi bezonas. Kaj se ni donas por ni sufiĉan kvanton, pli-malpli, en sufiĉa natureco de nutraĵo, la korpo prilaboras la tutan kvanton. kaj por esti sana, ĉion bezonatan el la nutraĵo kaj el ĉio havebla eltiras por sia utilo.
Jes, estas bezonata kunlaboro, kaj pripensado, sed kiel saĝulo diras, kiu pripensas, tiu ne konas.
Ni devas koni, ni devas kompreni, ni devas decidi en ĝusta tempo, pri la neceso kaj pri la rifuzo.
Antaŭ ĉio, ni devas esti kapablaj:
Sciencistoj denove pravigis en la fakto pri fastado.
Estas kiel en parlamento. Neuronoj havas signalojn kiam kaj, kion ni uzis, kaj la procesoj stiras laŭ la historio. Se ni malbone nin nutras, ni denove decidas por tiu sama maniero, ne laŭ nia bezono, sed laŭ la decido de neuronoj, laŭ nia kutimo. Kaj Interrompi tiun ĉi kutimon necesas interrompi la kutimon pri la kvanto kaj tempo de nutrado mem, do interrompi per fastado.
Ĝi helpas disbati la kutimon, kiu estas malbona por nia korpo, kaj por nia volo, sed ni devas tion scii, se ni ne akceptos pro malakcepto de dia ordo, ni malakceptas pro nia obstineco.
Ankaŭ motoro ne povas ĉiam kaj ĉie labori je la plej, plej alta kapacito.
Plua momento, la plej malbona influo estas tiu, pri kiu mi volas ĉefe atentigi, kaj mi skribas denove du frazojn, kiujn mi jam notis.
aperis Homo aliena -malfortanima. Pri ĉeloj ne estas nur kemiaj procesoj, sed ankaŭ evito de sento per racio.
Ankaŭ en la Sankta Skribo ni havas ekzemplojn pri ĝusta nutrado. Ankaŭ profeto Danielo postulis por manĝo, legumenojn kaj akvon. Rezultoj de li kaj liaj kunuloj estas pli bonaj korpe kaj spirite, se ni komparas kun junuloj, kiuj manĝis el reĝa tablo, kaj trinkis vinon.
Do laŭ tio multaj homoj decidas sin en la elekto de konvena nutraĵo, laŭ tio, kiel ĝi aspektas, kiel ĝi gustas, kiel ĝi estas facile akirebla kaj ankaŭ kiel rapide oni havas ĉion ĉemane.
Laŭ tiu ĉi elekto ne estas konvenaj eĉ kelkaj freŝaj nutraĵoj. Por ekzemplo, pro tio, ke la citrusoj pli rapide estas malŝeligataj, kompare kun legomo. Sed en legomoj estas la partikuloj, kiuj, determinas la funkcioj, en niaj cerboj. Kaj mankante en la manĝo kompilaĵo portas problemojn, kiujn ni ne kapablas eviti. Per nenia alia maniero, ni povas ilin anstataŭi, ĉar tiuj eroj estas nenie aliloke en la naturo. Ili estas nur en menciitaj vegetaĵoj. Kaj la ĉelo, kaj ankaŭ neniu korpa organo kapablas produkti ilin.
Temas pri sciencaj malkovroj. Ni povas dubi, sed la rezulto klarigas, ke ne ĉio estas en ordo.
Se ne alkalkulas la eksteraj malekvilibroj pro la nesufiĉa dormo, malpurigita ero, interhomajn rilatojn, ĉio ne pliboniĝadas per lernado, sed per akcepto de stato, ke ni erare iras.
Respondo al ni estas simpla. Ni sentas tion, en ni , kaj provokas nin, ke perdiĝas homo racia kaj aperiĝas homo senta. Kaj tio ne estas evoluo, sed nur milde dirita dekadenco.


