dialogo lvlipa.sk

Ĉe la manĝo tablo


Kio okazas, kio validas, kio estas grava kaj pri kio oni parolas? 
Linvistike dirite, abunde kaj redunde. 

 Do,abunde kaj redunde estas sinonimoj? En certa aspekto estas la respondo jesa. Ili estas iom konkurencaj formoj, sed same ili kompletas la temon. Interesa estas kunigo de esprimoj, malabundeco de nutraĵoj, estas malo, de utila superfluo de nutraĵoj, unuvorte redundeco.

La temo spektas klare, en nutrado, en kuirarto, en la ĉetablado,kie estas ofte redunde kaj bunte. Temas pri tio, kiu taksas menciitajn procedojn.

Bunte esta vaste uzata vorto, kaj havas sian historion, verŝajne pli longan, kompare kun la vorto redundo.

Laŭ nunaj eksplikoj en interreto redundo temas pri superfluo en diversaj branĉoj, sed la vorto estas pli ampleksa kaj signifas utilan superfluon.

Kaj, kion signifas tiu ĉi esprimo ĉetable?

Nu, ĝi signifas verŝajne pli da plusproduktaĵojn, utila pluso aŭ alivorte utila superfluo de solvoj kaj nutraĵoj, kaj fine ankaŭ manĝaĵojn kaj trinkaĵojn kaj ankaŭ ideojn.

Mi denove akcentas ke, ne temas nur pri superfluo sed pri utila superfluo por bunteco, intereso de la vivo, sed ankaŭ por sekureco de produktado, kaj prilaboro finala, kaj por sekureco de nia vivo mem.

Kaj, kio interesas ĉe la manĝotablo vin?  

Ĉu ekzemple:

 Esti ĉe la manĝo tablo ne estas facila kaj simpla devo. Ne por ĉiuj homoj, signifas iri manĝi, sidiĝi ankaŭ ĉe la tablo.

Sed mi uzis tiun frapfrazon por ne pli esprimfortigi la tablon mem, sed por ke ni komencu diskuton pri la kutimoj ĝenerale.

Estas temoj gravaj, temoj por faciligi la diskuton, sed ankaŭ tiuj, kiuj povus al ni helpi en la vivo kaj estas preskaŭ malpermesate.

Mi el diversaj fontoj prenis kelkajn proponojn al temoj dediĉitaj al sano, nutraĵoj, al ekipo de la manĝotabloj, kuirarto, kaj dediĉitaj al rilato al nutrado, nutra enhavo...:

-Kial tre prilaboritaj manĝaĵoj,ne signifas tuj malsanigo.

-Ĉu estas suko frukto?

-Kiom, kaj, kiam estas sanige manĝi?

-De kio dependas nia bezono de diversaj trinkaĵoj, nutraĵoj kaj, kia devus esti ilia nutra enhavo?

Pri kio ni povus plue babili?

Deveno de nutraĵoj, klimato, manĝmaterialoj, prilaboro en naturo aŭ en fabrikoj aŭ hejma prilaboro, vario de agrikulturo, tromanĝado kaj obezeco, obsedo pro maldikiĝo, kiel festi, jubilei,

Rimarko: Havi je dispono superfluo de la nutraĵoj kaj sano de la civitanoj ne estas en ekvilibro. Jes malsato de la homaro estas problemo, sed ankaŭ superfluo.

En 2024, 733 milionoj da homoj, aŭ proksimume unu el 11 homoj sur la planedo, suferis pro malsato. La situacio plimalboniĝis je 152 milionoj da homoj ekde 2019, malgraŭ la fakto, ke la mondo produktas sufiĉe da manĝaĵoj. La situacio estas plej grava en Afriko kaj Sudazio.

Sekvas parto de celoj de EU:

https://agriculture.ec.europa.eu/international/international-cooperation/international-organisations/un-sustainable-development-goals_sk

EU-agrikulturo kaj la Daŭripovaj Evoluigaj Celoj

Agrikulturaj kaj kamparaj evoluigaj politikoj estas grava parto de la pozitiva kontribuo de EU al atingado de la celoj de la UN-Tagordo 2030 por Daŭripova Evoluigo.

La Daŭripovaj Evoluigaj Celoj (DCE), tutmonde interkonsentitaj celoj atingendaj antaŭ 2030, estas la kerno de la tagordo.

La ambicia Celo 2 estas fini malsaton en la mondo. EU-agrikulturo kontribuas al tio laŭ du manieroj: la Komuna Agrikultura Politiko certigas aliron al sekura, nutriga kaj daŭripove produktita manĝaĵo por ĉiuj eŭropanoj kaj EU-nutraĵeksportoj kontribuas al la nutraĵsekureco de triaj landoj, samtempe provizante al evolulandoj escepte favorajn komercajn kondiĉojn, kio subtenas la kreskon de iliaj hejmaj agrikulturaj industrioj;

EU-agrikulturaj kaj kamparaj evoluigaj politikoj ankaŭ subtenas aliajn Daŭripovajn Evoluigajn Celojn, inkluzive de Celoj 1 (neniu malriĉeco), 8 (deca laboro kaj ekonomia kresko), 9 (egalaj ŝancoj por ĉiuj) , 12 (respondeca produktado kaj konsumo) kaj n-ro 15 (vivo surtere). /Tradukita de google/

Ĉu revo aŭ sonĝo?

Pluaj temoj?

-Kia estas kutimo pro religiaj tradicioj ĉe manĝotablado kaj, kiaj estas la diferencoj kompare kun religiaj tradicioj?

Ĉu ni havas antaŭjuĝojn pri manĝokutimoj?

Ĉu ni preferas kuiri mem, ĉu ni lasas al ni ion prepari de iu alia , aŭ ni preferas komunan kuiradon,kaj preparon de trinkaĵojn, kafumadon?

Kio plejparte nin influas pozitive, negative?

Aŭ ĉio estas ĉe tablo nur bone, se okazus kio ajn?

Ĉu surprizos nin la informo,ke ne estas ĉiam bone manĝi aldonaĵojn, eĉ se temo estus pri rekomendataj mineraloj? Povas esti, ke unuopulo havas ilin, iom pli, ol estas bezonata. Ĉu vere?




dialogo lvlipa.sk